Hayatta karmaşık ve daha az karmaşık bir sürü düzenler ve bu düzenlerin getirisi olan kopmalar var öğreniyorum. Evet bu kopmaların bazılarını, hayatın bambaşka düzenleri bana öğretiyor ve yine evet bazılarını ben oluşturuyorum yahut oluşturacak kısmi düzenlerin kurgusunu ben başlatıyorum zaman zaman.
Ben Başak, hatalarımla, heyecanlarımla, sınırlarım, sınırsızlıklarım, kahkahalarım ve ağlayışlarımla varım. Bugün yaptığım yanlışlar dünkü yaptığım doğrularım kadar buradalar ve hepsi benim için yine benimle birlikte yapıldılar.
Başından beri hissettiklerime uygun cümleleri hiç bulamadım, belki de uğraşmadım bilmiyorum. Onun yerine hepi topu 3-4 dakika süren tekrara aldığım şarkılar vardı, kahkahalarımın karıştığı kahkahalar, adımlarım... Ben, bugün yeniden buradayım. Adımlarım eskiye göre birazcık yavaş, bakışlarım düşük vücudum azıcık yorgun. Yeniden hislerime uygun cümleler yanımda yok. Deliksiz uyuduğum uykular biraz benden uzaklaştılar, şarkılar hala tekrarda, dublelerse yarım.