top of page
Ara

Günlük 060522

Hayat bugün omuzlarımdan sıkıca kavrayarak derinlemesine sarsıp uyandırıyor beni. Aniden iki kolumun arasından oyuncağımı çekip alıyor. Ağlamak içimden gelmiyor, göz kapaklarımı aralamak istemiyorum.


Camdan dışarı baktığımda hiçbir şey seçilmiyor. Telefona uzanmak istiyorum kolum istifini bozmuyor bile. Biri yoldan geçerken kocaman bir kütleyi üzerime bırakıyor. Öylece duruyorum yatakta güneş kendini bir türlü gösteremiyor. Gözlerim sanki bana düşman gibi bu sefer de kapanmamak için ısrar ediyor, sanki biri var gücüyle asılıyor.


Geçmişe sığınmak istiyorum beni elinin tersiyle ittiriyor. Bugünün kapısını çalıyorum yüzüme kapatıyor. Geleceği denemekse artık içimden gelmiyor.


Tüm zamanlar

Ve ben

Ben ve tüm zamanlar

Boşlukta Asılı kalıyoruz.

 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
Anlamak ve Anlaşmak Üzerine

"Yaşayabildiklerimiz eninde sonunda doğum günlerimizdir." Elinde bazen gidişi ve gelişiyle, toplamı ya da tek başınalığıyla da tek yön...

 
 
 
Kucağımda Sorular

Bir durum, bir insan, bir yer yahut bir zamana ne kadar yakından bakarsak o kadar uzaklaşırız aslında. Ne kadar sıkı tutarsak o kadar...

 
 
 
Yaslanmalar ve Yaslar Üzerine

Paketi özenle hazırlanmış her şey gün gelir hevesle elimize aldığımızda, bir şeylerden vazgeçip onu tercih ettiğimizde, arkası bomboş bir...

 
 
 

コメント

  • Instagram
  • LinkedIn
bottom of page