Tek bir mekanla ya da mekanlar toplamıyla evrenler, evrencikler yaratmak mümkün mü?
Her gün, hayal ettiğimiz, yaşadığımız ya da yaşamak istediğimiz belki de yüzlerce evrenin içinde buluyoruz kendimizi. Bunların bazıları biz tarafından oluşturulmuş, başkalarının oluşturmuş ya da başkalarının zorlamasıyla oluşturmuş olduğumuz düzenler olabilir.
Evrenciklerin yaratımı aslında yazan, pişiren, konuşan, çizen için bir dışavurumdan temelleniyor ilk noktada. Bir başka bakış açısıyla bu dışavurumların bize yarattığı birçok gün doğumundan da söz etmek mümkün. Bu gün doğumlarında kendimizi içine sürüklenmiş hissettiğimiz karanlıkları göz önünde bulundurursakta bahsettiğimiz yaratım süreci aslında bir ihtiyaç...
Doğumumuzdan itibaren kendimizin kendimize açtığımız bir sürü doğum anlarımız var. Anne karnından ayrılışımızla birlikte kavuştuğumuz bu hayat başlangıcı aslında ana doğum sayılırsa sonrasında kendimiz için çizdiğimiz yolların da hepsi aslında birer başlangıç. Keza bu ve bunun gibi bir sürü doğum başlangıcımız olan her yeni doğan gün gibi... Az önceki cümlede bahsi geçen bu yolların belli başlangıçları, bitişleri yahut dönemleri olabilir. Süreç herkes için başlangıçlar ve bitişler kadar heyecanlandırıcı da olmayabilir fakat bildiğim bir şey varsa o sürecin, süreçte yaşanılanların ve yola eşlik eden güzel kalplerin yaşattığı heyecanının büyüsü...
Gözleri parlayarak bir hayalini anlatan, düşünüldüğünü hissettiren bir hediye alan, anlaşıldığını hissettiren bir konuşma içinde olan ve en önemlisi heyecanı hisseden, hissettiren herkesin kovalayıcısıyım galiba ben. Bu parıltıları bana yaratan, benimle birlikte arayan, içimizdeki ruhu görmeye çalışanlara kocaman sevgi...