"çok mutlu sayılmam
ama her şeyin ne kadar
uzakta olduğunu görebiliyorum
en azından."
anılar alay ediyorlar benimle
benim yerimde bana posta koyuyorlar
birkaç ucuz laf söyledikleri
birkaç hatırlatma
onların gülmekten gözleri yaşarıyor
ama ben neden gülmüyorum?
gün sonunda yalnızız gökyüzündeki yıldızlara benziyor halimiz bazılarımız takım, bazılarımız daha parlak ama gün sonunda tekil. var olduğumuz gruplarda ya da düzenlerde süreç nasıl olursa olsun nasıl
dikdörtgen bir masa üzerine almış kaldıramayacağını sandığı yükü yükü 12 iken (1-1-5-5) kendini sanmış 18 (2-2-7-7) kibrin böyle güzelini görüyorum ilk defa ve ilk defa gülümsetiyor yanındakileri
keşke herkese 1 renk versek ve herkes sıkı sıkı tutunsa bu renklere anlardık belki yanyana durunca ne kadar güzel olduğumuzu